در حالی که سلولهای کُشنده طبیعی (NK Cell) موجود در سیستم ایمنی بدن میتوانند تومورها و سلولهای آلوده شده به ویروس را در مراحل بسیار ابتدایی شناسایی کرده و بکُشند، اما بسیاری از سلولهای توموری در مراحل پیشرفته به نوعی موفق میشوند که از شناسایی شدن بگریزند.
این مطالعه تحت رهبری گروهی از محققان دانشگاه علوم و فناوری چین، یک مکانیسم پیش از این ناشناخته مورد استفاده در تومورها برای فرار از شناسایی سیستم ایمنی بدن را کشف و شناسایی کرده است که میتواند به جست و جو برای یافتن راهی به منظور احیای کارکرد سلولهای کُشنده طبیعی در بدن یاری برساند.
مولفان این مقاله تحقیقی در بیانیهای در وبسایت آکادمی علوم چین اعلام کردند: این مطالعه راهبردهای تازهای برای ارتقای درمانهای ایمندرمانی (ایمونوتراپی) سلولهای کُشنده طبیعی ارائه میکند. بر اساس این مقاله که به تازگی در نشریه «ایمندرمانی طبیعت» (Nature Immunology) منتشر شده است، این محققان از بررسیهای میکروسکوپی برای تهیه تصویر سطح توپولوژی سلولهای کُشنده طبیعی در داخل و بیرون از تومورها استفاده کردند و تفاوتهای مشهودی یافتند.
این محققان همچنین این مساله را بررسی کردند که آیا فقدان پیشآمدگی یا بیرونزدگی (protrusions) با گریز تومور از سیستم ایمنی ربط دارد یا خیر. آنها دریافتند که سلولهای کُشنده طبیعی درون توموری که از داخل تومور گرفته شده اند، قادر به تماس با سلولهای توموری نبودند.
دانشمندان راهی برای احیای سلولهای مبارزهکننده با سرطان یافتند
این مطالعه نتیجه گیری میکند که سلولهای کُشنده طبیعی در حالت عادی خود از بیرونزدگی غشای سلولی برای شناسایی و گیرانداختن سلول های تومور و ارتقای تراکنش بین سلول ها استفاده میکنند. این تراکنش برای فعال سازی و تنظیم پاسخ ایمنی ضروری است که نقش مهمی در مبارزه با عفونت و سرطان ایفا میکند.
این محققان همچنین کاهش قابل ملاحظهای را در سطح کلی یکی از اجزای مهم غشای سلولی به نام «اسفینگوملین» (sphingomyelin) یافتند که به نظر میرسد در صافتر بودن سطح آنها نقش دارد. بر اساس این تحقیق، آنزیمی که اسفینگوملین را به اجزای دیگر تجزیه میکند، میتواند سطح اسفینگوملین را در غشای سلولهای کُشنده طبیعی به میزان زیادی افزایش دهد و با این کار بیرونزدگی را احیا کرده و توانایی آنها برای شناسایی و کشتن را بهبود و ارتقا دهد.